در این مقاله به بررسی توسعه فیزیکی شهر یزد و تأثیر آن بر ساختار و شاخصهای جمعیت بافت قدیم و نتایج حاصل از این تحول و نیز به آثار نامطلوب جمعیتی ناشی از گسترش بی رویه و ناموزون شهر و بی توجهی به توسعه پایدار درونزا می پردازیم وبا استفاده از روشهای تحقیق توصیفی‘ تحلیلی و براساس آمار و اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران‘ به تفکیک دو بخش بافت قدیم و جدید دست می زنیم. نتایج حاصل از بررسی ها نشان می دهد که‘ توسعه فیزیکی و گسترش بی رویه شهر سبب مهاجرت جمعیت از بافت قدیم به بافت جدید و حاشیه شهر و در نتیجه تغییر ساختار جمعیتی بخشهای مورد نظر‘ از جمله عدم توازن شاخصهای رشد‘ تراکم‘ ساختار جنسی و سنی‘ سرانه ها‘ بعد خانوار و میزان سواد شده است.
)