مطالعات جامعه شناختی در زمینه قشربندی اجتماعی کمتر به پدیده ناسازگاری پایگاهی (فقدان تناسب درابعاد پایگاه اجتماعی) و تبعات روانی – اجتماعی آن توجه کرده است. پژوهشگرانی که این پدیده را مورد توجه قرار داده اند‘ اغلب‘ بین ناسازگاری و پایگاهی و پیامدهای روانی – اجتماعی آن‘ رابطه خطی را در نظر داشته اند. در این مقاله رابطه بین دو متغییر مزبور را سهمی درجه دو می پنداریم و برای قسمتهای مختلف دامنه ناسازگاری پایگاهی آثار روانی – اجتماعی گوناگون را قائل می شویم. روش این تحقیق به شیوه پیمایش اجتماعی است که با حجمی برابر 705 نمونه برای خانواده های ساکن در شهر تهران صورت گرفته است. یافته های این مطالعه فرضیه غیرخطی بودن (سهمی درجه دو) دو متغیر مذکور را تآیید می کند.
)