نخستین قدم در برنامه ریزی توسعه منطقه ای شناسائی وضع موجود آن مناطق است که این شناسائی مستلزم تجزیه و تحلیل بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی آن است برای تخصیص اعتبارات و منابع میان مناطق مختلف شناسائی جایگاه آن منطقه در بخش مربوطه و رتبه بندی سطوح برخورداری از مواهب توسعه ضروری است جهت رتبه بندی بخشهای مختلف اقتصادی اجتماعی و فرهنگی روشهای متفاوتی وجود دارد که الزاما جوابهای یکسانی در پی ندارد در میان این روشها آنالیز تاکسونومی باتلفیق نمودن شاخصهای مختلف توسعه درجه توسعه یافتگی آن مناطق را مشخص می کند پژوهش حاضر 16 نقطه شهری استان گلستان و 9 شهرستان این استان را با توجه به شاخصهای متعدد مسکن و ساختمان تاسیسات و تجهیزات شهری فرهنگی نیروی انسانی و آموزشی به صورت مجزا و ترکیبی از لحاظ سطوح توسعه یافتگی رتبه بندی کرده و را ارائه روشی جدید توسعه بین بخشی و تعیین نقاط حد بحرانی و جایگاه مراکز سکونتگاهی راهبردهای بخشی و ترکیبی جهت رسیدن به توسعه را ارائه نموده است
)