این مقاله فوتبال را از منظر دانش انسان شناسی بعنوان یک واقعه ی تام اجتماعی مورد مطالعه قرار می دهد و می کوشد تا رفتارهای جمعی و کارناوالی مرتبط با فوتبال را بعنوان یک خرده فرهنگ مورد بررسی و مطالعه قرار داده و پیوند آن را با سایر پدیده های اجتماعی و فرهنگی جامعه پدیدار سازد. مطالعات میدانی در انی تحقیق جلوه های خرده فرهنگ کارناوالی در ایران را این گونه نشان می دهد رقص و پایکوبی کاربرد مواد منفجره شکستن و خرد کردن اشیا دگرگونی مدل پوشش زنان از میان رفتن فاصله های اجتماعی بهره گیری از سمبولیسم ممنوع استفاده از زبان طنز آلود و غیر جدی و گاه رکیک این جلوه ها سعی در ساختار زدایی از وضعیت های رسمی در فرهنگ جامعه دارند خرده فرهنگ کارناوالی فوتبال در ایران خود را در قالب پرچم لباس آرایش کرایه بوق و صدا رقص پایکوبی و صدا و گاه آشوبگری موقت در نظم اجتماعی نشان می دهد مطالعات انسان شناسی نشان می دهد که به کارناوال فوتبال نمی توان از منظر یک ضد فرهنگ نگریست بلکه کارناوال های فوتبال در واقع گونه های یک خرده فرهنگ منتقد هستند که تنها در نتیجه ی بسته بودن مفهوم فرهنگ تبدیل به یک ضد فرهنگ می شوند و با خشونت می آمیزند.
)