جامعه ایران در دهه دوم انقلاب اسلامی( 1380-1370) دو جریان نوسازی اقتصادی ( سازندگی ) و سیاسی ( اصلاحات ) را پشت سر گذاشته است . این تغییرات شتابان اقتصادی و سیاسی آثار مختلفی بر جامعه ایران بر جای گذاشته اند . به نظر می رسد یکی از این آثار - تشدید نابسامانیها در صحنه سیاسی ایران باشد . این مقاله با طرح مفهوم آنومی سیاسی و با تکیه بر نظریه آنومی سیاسی دورکیم - علل موثر بر این وضع را توضیح می دهد .