در این مقاله نسبت میان حل مسئله جزءگرایانه یا اصلاحی با حل مسئله کل گرایانه یا یوتوبیایی سنجیده می شود و تغییر پارادیمی از اولی به دومی مورد تاکید قرار می گیرد.سپس نظریه سه جهان پوپر ارائه می گردد.هدف از ارائه این نظریه و یاری گرفتن از آرای لاکاتوش برای تکمیل آن -تصریح نقش طرحهای تحقیقاتی رقیب در حل مسئله و تاثیر نقادی بر پیشرفت علم است.در پایان با توجه به این مقولات نظری و ضعیت آکادمیک ایران به شیوه ای نقادانه بررسی می شود.
)