1
استادیار گروه ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
2
دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
چکیده
سن به عنوان مقوله فرهنگی منقسم، شهروندان را در گروههای سنی تحت انتظام درآورده و حدوث گفتمانی خاص، برآمده از مناسبات قدرت در جامعه را موجب میشود که کارکردی هستیبخش برای گروههای سنی دارد. جوانی یکی از دورههای سنی است که حوزه منازعهای را در خصوص تعاریف، بازنمایی و هویتبخشی به خود اختصاص میدهد. نویسندگان درصددند تا ضمن مرور احکام گفتمانی غالب در خصوصِ جوانان، با تحلیل گفتمان نهادهای سیاستگذار، به این پرسش پاسخ گویند که گفتمانِ سیاست فرهنگی در هویتبخشی به جوانان ایرانی بر چه رویکرد یا رویکردهایی مبتنی است؟ بررسی رویکردهای مطرح شده در این مقاله را بایستی به عنوان دیرینهشناسی گفتمانهای جوانی قلمداد کرد. در این مقاله نشان داده میشود که گفتمان سیاست فرهنگی از حیثِ احکامِ بارزِ مندرج در آن، گرایش به رویکردهای دوگانه مسألهساز و موجهساز به جوانی دارند. همچنین استدلال فوق، اشارهای ضمنی به دلایل عدم توفیق برنامهریزان اجتماعی در جلب مشارکت جوانان دارد.