1
دکتری جامعهشناسی و عضو هیأت علمی مؤسسه مطالعات بینالمللی انرژی
2
دکتری جامعهشناسی و استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران
3
کارشناس ارشد جامعهشناسی و عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی
چکیده
احداث تأسیسات صنعتی بزرگ و توسعة صنعتی بدون در نظر گرفتن ابعاد اجتماعی و فرهنگی آن، میتواند پیآمدهای ناخواستة فراوانی به دنبال داشته باشد. مقاله حاضر با بررسی توصیفی وضعیت منطقه عسلویه، قبل و بعد از احداث تأسیسات صنعتی، نشان میدهد که فقدان رویکرد اجتماعی به توسعه چه عواقب ناگواری برای زندگی اجتماعی محلی داشته و توسعه پایدار در این منطقه را نیز با دشواری مواجه میسازد. این مقاله با پیروی از چارچوب مفهومی «تحلیل تأثیر اجتماعی» و با استفاده از تحقیق پیمایشی و بهرهگیری از روشهای کیفی در دو جامعة آماری ساکنان بومی عسلویه و کارگران غیربومی شاغل در منطقه انجام شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که آسیبهای فراوانی در سطوح مختلف اجتماعی و فرهنگی در منطقه بروز کرده و در اکثر ابعاد بررسی شده این منطقه با معضلات جدی روبروست. به علاوه شواهد نشان میدهد اجتناب کردن از این مشکلات در صورت داشتن رویکردی اجتماعی و فرهنگی و برنامهریزی فرابخشی امکانپذیراست.