1
استادیار گروه مردمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد گرمسار
2
استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
این مقاله در پی پاسخگویی به یک پرسش اصلی درباره زنان شهری ایرانی است و آن این است که آیا در دسترسی آنها به فضاها و عرصههای عمومی تغییری ایجاد شده است، یا خیر؟ بر این اساس پرسش آغازین آن بدین شکل طراحی شد که ”زنان شهری ایرانی در خارج از خانه، معمولاً در کجاها بیشتر دیده شده و حضور دارند؟“ برای پاسخگویی به این سئوال از روش مطالعه ترکیبی استفاده شده است. مطالعه تاریخی و کیفی مبنای آن چه را که در بخش کمی به آزمون گذارده شد، ساختند. بر اساس نتایج به دست آمده در گام نخست بهتر دیده شد که زنان شهری با توجه به میزان برخورداری از دو عنصر مدرن تحصیلات و اشتغال به چهار دسته تقسیم شوند. و در بخشهای کیفی و کمی این پژوهش تفاوتهای احتمالی در دسترسی آنان به فضاهای عمومی و یا زنانه به آزمون گذارده شدند. بر اساس نتایج به دست آمده زنان تحصیلکرده و شاغل امکان استفاده از فضاها و اماکنی را دارند که زنان فاقد تحصیلات دانشگاهی و شغل این امکان را ندارند. بر این اساس، زنان در تیپهای مختلف در یکسری از فضاها به اشتراک دیده میشوند اما زنان دارای تحصیلات دانشگاهی و اشتغال به عرصههای گستردهتر و بیشتری دسترسی دارند. محل کار مهمترین مکانی است که زنان برای ورود به آن از خانه خارج میشوند.
علیرضانژاد, سهیلا, & سرائی, حسن. (1386). زن در عرصه عمومی: مطالعهای در مورد فضاهای عمومی در دسترس زنان شهری و تغییرات آن. نامه علوم اجتماعی, 30(0), -.
MLA
سهیلا علیرضانژاد; حسن سرائی. "زن در عرصه عمومی: مطالعهای در مورد فضاهای عمومی در دسترس زنان شهری و تغییرات آن", نامه علوم اجتماعی, 30, 0, 1386, -.
HARVARD
علیرضانژاد, سهیلا, سرائی, حسن. (1386). 'زن در عرصه عمومی: مطالعهای در مورد فضاهای عمومی در دسترس زنان شهری و تغییرات آن', نامه علوم اجتماعی, 30(0), pp. -.
VANCOUVER
علیرضانژاد, سهیلا, سرائی, حسن. زن در عرصه عمومی: مطالعهای در مورد فضاهای عمومی در دسترس زنان شهری و تغییرات آن. نامه علوم اجتماعی, 1386; 30(0): -.