در ایران حوادث و بلایای طبیعی بیش از سایر ملل دنیا موجب تاخیر در روند توسعه بوده است امام در ادبیات اجتماعی و نظریه پردازی تحولات اجتماعی کشور توجه بسیار کمی به آنها شده و جایگاه حاشیه ای داشته اند ادبیات نظری موجود در این حوزه اساسا متاثر ار رویکردهای علوم پزشکی مهندسی و مورفولوژی بوده است یکی از عوامل مهم قابل بررسی در این زمینه مطالعه نقش و جایگاه مردم است در این مقاله که مبتین بر یافته های طرحی پژوهشی در سال 1382 میان 650 خاوادر تهرانی است بر نقش مشارکت مردم در امداد حوادث و عوامل موثر بر آن تاکید شده است بر حسب تحلیل نهایی ارتباط میان عوامل می توان گفت میزان مشارکت امدادی تابع سطح دانش و آگاهی افراد نسبت به حوادث و توصیه های ایمنی ارائه شده از سوی نهادها و سازمانهای رسمی مربوط باور به وجود پیامدهای مثبت مترتب بر تجریه مشارکت و کمک مستقیم در حوادث گذشته میزانهمدلی و مسئولیت پذیری جمعی احساس بی قدرتی و ناتوانی فرد در برابر نظم عالم و حوادث ناشی آن بوده است این مقاله ضمن بررسی جایگاه مشارکت مردمی در مطالعات و نظریه های مربوط به حوادث تبیینی از وضعیت موضوع مورد مطالعه در ایران ارائه می دهد
)